اصلی‌ترین هدف امام حسین (ع) از قیام عاشورا بود؟/ دو فریضه مهم که نبودشان مرگ جامعه اسلامی را رقم می‌زند
سجاد تنها سخنران و کارشناس مذهبی، درباره اهمیت امر به معروف و نهی از منکر بیان کرد: هر سال دهه اول محرم الحرام به منظور یادآوری اصلی‌ترین هدف جهاد والا و الهی حضرت سیدالشهدا یعنی احیای سنت جدشان رسول اکرم، با عنوان هفته امر به معروف و نهی از منکر نامگذاری می شود. اگر در جامعه اسلامی فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر اجرا نشود و کسی در قبال آن احساس تکلیف نکند، دین تضعیف خواهد شد و مرگ آن جامعه حتمی است.
وی افزود: پس از رحلت پیامبراکرم (ص)، به این تکلیف مهم عمل نشد و فاسقان و فاجران بر جامعه اسلامی حکومت کردند و دین آن‌قدر تضعیف شد تا در نهایت کار به جایی رسید که سیدالشهدا حکومت یزید را مساوی با پایان اسلام دید و دست به قیام زد تا بار دیگر سره را از ناسره جدا گرداند. قیامی که نمونه اعلای امر به معروف و نهی از منکر بود.
این کارشناس مذهبی مطرح کرد: عنصر اساسی اسلام یا همان امر به معروف و نهى از منکر، پیشینه‌اى به قدمت تاریخ حیات انسان دارد. نخستین انسان دعوت کننده به نیکى، حضرت آدم بود. پس از وى نیز پیام آوران وحى و پیروان آنان در انجام این وظیفه مهم تلاش کرده اند؛ زیرا امر به معروف و نهی از منکر دو کلید واژه‌ای است که در تمامی ادیان الهی و جوامع بشری جایگاه ویژه و خاصی داشته و دارد. تأکید‌های مکرر قرآن کریم، در خصوص امر به معروف و نهى از منکر بیانگر اهمیتى است که اسلام براى سالم‌سازی محیط اجتماع و مبارزه با عوامل فساد و گناه قائل شده است.
تنها ادامه داد: در اسلام اهمیت فریضه امر به معروف و نهى از منکر تا جایی است که سایر فرائض و دستورهاى اسلامى در پرتو اجراى آن، برپا داشته می‌شود و جامعه اسلامى محقق می‌شود؛ از این رو هرگاه در جامعه‌ای این فریضه مهم به اجرا گذاشته نشود و افراد در قبال پیاده شدن این امر خطیر احساس مسئولیت نکنند مرگ آن جامعه حتمى خواهد بود. قیام امام حسین نیز براى اجراى این دو فریضه الهى بود.
وی اظهار کرد: خداوند در قرآن کریم اولین وظیفه همه انبیا را امر به معروف و نهى از منکر می‌داند و می‌فرماید ما در میان هر امتى، پیامبرى را مبعوث کردیم که مهم‌ترین وظیفه آنان دو چیز بود: یکى امر به یکتاپرستى که بزرگ‌ترین معروف‌هاست (اعبدوا اللّه)، و دوم نهى از اطاعت طاغوت‌ها که بزرگ‌ترین منکرهاست (اجتنبوا الطاغوت).
سجاد تنها عنوان کرد: در نگاه معصومین نیز امر به معروف و نهى از منکر از مهم‌ترین برنامه‌هایی است که خداوند انجام آن را از پیامبرانش خواسته است و کسى که به انجام این برنامه‌های الهى همت گمارد، در واقع همگام با انبیاى الهى به اجراى رسالت عظیم آنان پرداخته و به تعبیر رسول خدا، خلیفه خدا و رسولش خواهد شد «منْ اَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهى عَنِ الْمُنْکَرِ فَهُوَ خَلیفَةُ اللّه ِ فِى الاْرْضِ وَ خَلیفَةُ رَسُولِهِ» (کسى که امر به معروف و نهى از منکر کند، جانشین خداوند در زمین و جانشین رسول خداست.) اینکه در زیارت‌نامه‌های امام حسین (ع) تأکید مکرر شده: «من شهادت می‌دهم که تو نماز و زکات را بر پا داشتى و امر به معروف و نهى از منکر کردى»، همه براى تبیین فلسفه قیام اوست تا رنگ مکتبى آن در هیاهوى تبلیغات دشمن کمرنگ نشود و جایگاه امر به معروف و نهى از منکر در آن نهضت مشخص گردد.
وی افزود: در زیارت مخصوصه آن حضرت می‌خوانیم: «اَمَرتَ بالمعروفِ وَ نَهَیتَ عَنِ المنکر» بر همین اساس است که پیروان فرهنگ عاشورا، با الهام از این حماسه، پیوسته نبض پر حرکت جامعه انقلابی‌اند و نسبت به جریان امور و وضعیت فرهنگى و سیاسى حساسند و با حضور دائم در میدان امر به معروف و نهى از منکر، عرصه را بر فساد آفرینان تنگ می‌سازند؛ چون می‌دانند که سکوت و عقب‌نشینی از این جبهه گستاخى و پیشروى دشمنان حق و فساد گستران در جامعه را به دنبال دارد. آنان باور دارند که اگر این فریضه ترک و فراموش شود، حدود الهى تعطیل می‌شود و احکام خدا مورد تحقیر و استهزاء قرار خواهد گرفت. از این رو حاضرند براى اجراى آن جان خویش را نیز با تأسى از پیشواى آزادگان نثار کنند؛ چراکه امام حسین (ع) با ایراد خطبه‌ای در مسیر راه کربلا، با اشاره به شرایط پیش‌آمده و اینکه دنیا دگرگون‌شده و «معروف» رخت بربسته و به حق عمل و از باطل دورى نمی‌شود، شوق خود را به لقاء الله و مرگ شرافتمندانه ابراز می‌کند و زندگى در کنار ستمگران را مایه نکبت می‌شمارد و چنین شرایطى را زمینه‌ای مساعد براى قیام می‌داند.
این سخنران مذهبی در پایان تأکید کرد: بنی‌امیه جمیع تمام منکرات بودند. نه تنها سنت‌ها و قوانین اسلام را زیر پا گذاشته بودند، بلکه به رسوم قدیمی اعراب جاهلی هم تقیدی نداشته و هر رذیلتی از آن‌ها برمی‌آمد. از طرفی جامعه اسلامی دیگر نه اسلامی بود و نه حتی انسانی. بیان خود امام حسین در روز عاشورا وقتی فرمود «ملئت بطونکم من الحرام» گویای شرایط گناه‌آلود جامعه است. خود جنایات دشمن در روز عاشورا نیز تابلوی روشنی از اضمحلال جامعه اسلامی آن روزگار است.
انتهای پیام/
